Lubin ul. Zawadzkiego – 1974 r.

Kiedy w latach sześćdziesiątych XX w. Lubin przeżywał masowy napływ ludności w związku z odkryciem złóż rudy miedzi opiekę duszpasterską nad dekanatem obejmowali salezjanie. W tym czasie ks. dyrektor Dola zwrócił się z prośbą do Matki Inspektorki Córek Maryi Wspomożycielki o przysłanie sióstr do pomocy. Z braku miejsca zamieszkania dla sióstr sprawa odwlekała się w czasie. Siostry podjęły pracę katechetyczną w Lubinie w parafii Matki Bożej Częstochowskiej dopiero 01.09.1967 r., na prośbę Ks. Musielak. Były to s. Natalia Wieczorek i s. Jadwiga Jakubiec. Początkowo, z powodu trudności ze znalezieniem odpowiedniego mieszkania, siostry dojeżdżały z odległej o 40 km Środy Śląskiej. Katechizowały dzieci od przedszkola do klasy 8 szkoły podstawowej. Siostry ostatecznie zamieszkały w Lubinie na stałe w 1974 r., kiedy otrzymały mieszkanie w bloku przy ul. A. Zawadzkiego nr 52/5 na I piętrze. Składało się ono z dwóch pokoi, kuchni i łazienki. Mieszkanie to przekazali rodzice s. Apolonii Płazy, którzy przeprowadzili się do Krakowa. Aby otrzymać przydział Spółdzielnia Mieszkaniowa Zagłębia Miedziowego w Lubinie przyjęła s. Apolonię Płazę na członka Spółdzielni. Przydział mieszkania nastąpił 19.04.1974 r.

Siostry wprowadziły się 16.05.1974 r. Dnia 01.06.1974 r. Kuria Arcybiskupia Wrocławska udzieliła zezwolenia na osiedlenie się sióstr w nowym mieszkaniu. Był to pierwszy dom w Inspektorii mieszczący się w bloku, pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego. Początkowo wspólnotę tworzyły dwie siostry pracujące w salezjańskich parafiach Matki Bożej Częstochowskiej: s. Natalia Wieczorek i s. Halina Moroz. Praca katechetyczna mogła się w pełni rozwinąć tak, że w następnym roku doszła jeszcze jedna siostra.